menu
Inhoud mandje
Elephantos Reviews with ekomi.co.uk
Terug

Kanna

9 okt 2020
13 min
Xavier Francuski
Xavier Francuski

Kanna (Sceletium tortuosum), ook wel geschreven als canna of channa, en informeel bekend als kougoed, is een vetplant met een lange geschiedenis van traditioneel, recreatief en medicinaal gebruik door inheemse gemeenschappen in Zuid-Afrika.

Deze wereldwijd legale plant zal je verrassen met haar brede scala aan psychoactieve en fysiologische effecten. Deze plant heeft sterk anxiolytische en antidepressieve eigenschappen en is een algehele stemmingsbooster. Kanna geeft je energie, euforie en verhoogde sensorische stimulatie. Al is het geen krachtig hallucinogeen, het wordt door de Khoikhoi en San ritueel gebruikt, wat suggereert dat het in de juiste context kan dienen als een visionair hulpmiddel, eventueel gemengd met andere plantaardige ingrediënten.

Tot eeuwen na de ontdekking van kanna, bleef het in de westerse wereld vrij onbekend. Toch is kanna de laatste tijd steeds gewilder en bekender aan het worden, onder andere door het toenemend aantal gebruikers dat verslag doet van haar therapeutische voordelen. Deze plant heeft het potentieel om pijn, angst en depressie te verlichten op een meer natuurlijke en minder schadelijke manier dan conventionele geneesmiddelen.

Uiterlijk

Uiterlijk van Kanna

Kanna is een bloeiende bodembedekker, een vetplant die dicht bij de grond alle richtingen op groeit. Tussen haar verwoven dunne stengels en gedrongen succulente bladeren groeien kleurrijke grote witte, gele of lichtroze bloemen. De plant brengt ook peulvormige vruchten voort, die donkergeel of oranje zijn en vol zitten met bruine of zwarte niervormige zaden.

De naam van het geslacht, Sceletium, is te danken aan de duidelijke skelet-vormige patronen die de bladeren van de plant vormen als zij verdord zijn.

Standplaats

Kanna Standplaats

Kanna en andere Sceletium soorten groeien van nature in de halfwoestijngebieden van Little Karoo en Namaqualand in Zuid-Afrika, waar de nomadische volken Khoi en San leven.

Kweken

Kanna kweken

Het is niet moeilijk om Kanna te kweken; het tolereert een breed scala aan weersomstandigheden. Kanna kan gedijen op elke plek die goed zonlicht ontvangt, overwegend droog is en waar het niet vriest (temperatuur het liefst boven de 16ºC).

De zaden kiemen op dezelfde manier als cactussen, en volwassen planten schieten makkelijk wortel uit stekken. De planten moeten zuinig met water worden besproeid en de grond moet meer droog dan nat worden gehouden. Elke soort compost, gemengd met wat gruis om de afwatering te bevorderen, zal de groei goed stimuleren.

De aanwezigheid van Sceletium planten, en met name kanna, neemt in het wild af, waarschijnlijk door overoogsten. Het is daarom voor elke psychonaut met groene vingers aan te raden om een stekkie van deze plant in de grond te steken en zo het gebruik ervan duurzaam te houden.

Geschiedenis

Geschiedenis van Kanna

Onder het Sceletium geslacht worden ongeveer twee dozijn verschillende plantensoorten geschaard die allemaal commerciële waarde hebben; één daarvan is Kanna. Het is heel waarschijnlijk dat deze Sceletium planten al duizenden jaren gebruikt worden in inheemse culturen, maar de eerste schriftelijke vermelding van hun gebruik dateert uit het eind van de 17e eeuw.

Zowel de Khoi als de San lijken kanna te hebben vernoemd naar de reuzenelandantilope, die symbool staat voor vruchtbaarheid, huwelijk, regen maken, waarzeggerij, dansen, trance en genezing. Dit majestueuze dier wordt in hun culturen als heilig beschouwd en is een van de meest voorkomende afbeeldingen in oude rotstekeningen in zuidelijk Afrika.

De Nederlandse kolonisten schreven over één van de Sceletium soorten; “Deze plant is bij de Namaqua's gevonden en dan alleen nog maar op enkele van hun bergen. De plant wordt in oktober verzameld en heet Canna. Het wordt door hen en de omliggende stammen in evenveel aanzien gehouden als de betel of areca bij de Indianen. Ze kauwen zowel op de stam als op de wortels, meestal de hele dag, en raken erdoor bedwelmd. Gebaseerd op dit effect, de geur en de hartige smaak is er enige winst te verwachten van de teelt.”

Kanna werd al snel bekend als kougoed, Afrikaans voor ‘iets om op te kauwen’. Deze informele naam was aanvankelijk alleen een referentie naar de gedroogde en ‘gefermenteerde’ versie van de plant die klaar was voor consumptie. Uiteindelijk werd de term kougoed echter ook in de volksmond gebruikt om naar de plant zelf te verwijzen.

In de 18e eeuw kreeg een stuk land in het halfwoestijngebied van de Kleine Karoo in de West-Kaap de naam ‘Cannaland’, wat aangeeft hoe geschikt de grond hier was voor de groei van Sceletium. Vanuit hier, de thuisbasis van de Attaqua Khoikhoi, werd kanna aan de hele regio geleverd; hier ontsproten succesvolle handelaren die in deze waardevolle plant handelden.

De Khoi plukten de plant en ruilden deze met andere, soms vrij afgelegen, gemeenschappen voor vee en andere handelswaar. Kanna stond in de hele regio bekend om haar eigenschappen; kleine doses werden door arbeiders de hele dag door gekauwd voor energie en om honger en dorst te voorkomen. Grotere doses werden gekauwd, gerookt, als een tinctuur genomen of tot een thee gezet om van de ontspannende en verdovende effecten te genieten.

Kanna werd ook vaak als pijnstiller en kalmerend middel gebruikt; kauwen zou helpen om kiespijn en buikpijn te verlichten, en het werd gebruikt om de kaken te verdoven voordat er tanden getrokken werden. Kanna werd in haar verse, minder sterke vorm, ook aan kinderen gegeven als een mild kalmerend middel. Een paar druppels kanna sap zou volstaan om een huilende kroost die nieuwe tandjes krijgt te kalmeren of een paar uur te laten slapen.

Over het algemeen was het hedonistische gebruik van kanna echter veel gebruikelijker dan de medicinale toepassing. Ditzelfde geldt tot op de dag van vandaag; in Zuid-Afrika wordt het voornamelijk als recreatieve drug gebruikt, vergelijkbaar met het gebruik van cannabis in het noorden.

Farmacologie

Kanna Farmacologie

Sceletium tortuosum bevat zeven actieve alkaloïden, waarvan er vier welbekend zijn in de wetenschap; mesembrine, mesembranol, mesembrenon en mesembrenol. De totale alkaloïde concentratie in gedroogde Sceletium tortuosum varieert sterk, afhankelijk van de groeiomstandigheden en de oogsttijd, en ligt tussen de 0,05% tot 2,3%.

Deze alkaloïden werken als selectieve serotonine heropname remmers (SSRI's), wat betekent dat ze de heropname van serotonine voorkomen; de neurotransmitter die stemming, emoties, slaap, honger en sociaal gedrag reguleert. Hierdoor blijft er meer beschikbaar voor de receptoren; dit is het principe waarop conventionele antidepressiva en anxiolytica werken. Bovendien is aangetoond dat de alkaloïden in kanna de PDE4-activiteit afremmen, een biochemisch proces dat ook steeds meer belangstelling krijgt omdat het mogelijk relevant is voor het verlichten van depressie.

Er is daarnaast gebleken dat deze alkaloïden ook interageren met de CB1 receptoren, die een rol spelen in het reguleren van stemming, pijn en eetlust, om een paar van de vele processen van dit enorme netwerk van endocannabinoïde receptoren te noemen.

Ook hebben in vitro studies aangetoond dat hogere concentraties van mesembrine de opname van noradrenaline en dopamine beïnvloedt. Dit kan tot op zekere hoogte de kalmerende effecten van hogere doses kanna verklaren; lagere doses hebben dit effect niet.

Hoewel er nog geen menselijke klinische studies naar kanna of haar geïsoleerde alkaloïden hebben plaatsgevonden, hebben verschillende dierstudies veelbelovende resultaten opgeleverd.

De Japanse onderzoeker Hirabayashi en zijn team voerden drie onderzoeken uit waarin ze verschillende doses kanna in poedervorm toedienden aan katten en honden die klinische tekenen van stress of dementie vertoonden, of onophoudelijk ‘s nachts blaften en miauwden. De onderzoekers rapporteerden bijna absoluut succes bij het verlichten van deze symptomen, zonder bijwerkingen, zelfs niet bij hoge doses toegediend over lange perioden.

Ervaringen van talrijke gebruikers ondersteunen ook het idee dat kanna een veilig, efficiënt en gunstig therapeutisch hulpmiddel is. Enkele van de voordelen zijn; minder angstgevoelens, meer zelfvertrouwen, verbeterd sociaal functioneren, ontspanning en meditatieve rust, verhoogde introspectie, waardering voor de schoonheid van de natuur, en minder verlangen naar alcohol en tabak.

Rapé, de Heilige Snuiftabak uit de Amazone
Related post
Rapé, de Heilige Snuiftabak uit de Amazone

Bereiding

Kanna bereiding

Traditioneel wordt kanna bereid door de verschillende onderdelen van de plant te drogen en ‘fermenteren’. Alle delen van de plant bevatten psychoactieve stoffen.

Na de oogst worden de stengels, bladeren en wortels tussen stenen geplet (gekneusd). Daarna worden ze voor een paar dagen in afgesloten zakken geplaatst om in hun eigen sappen te ‘fermenteren’. Pas na dit proces wordt Kanna psychoactief. Het is ook van belang om Kanna op het juiste moment te oogsten - als de plant te vroeg wordt geplukt, zal haar psychoactieve werking minder sterk zijn.

Dit is de bereidingswijze zoals beschreven door een lokale Khoi en verstrekt door een van de auteurs van een veldstudie uit 1995 over kanna: “Zet de zak met geplette ‘kougoed’ in de zon om warm te worden; het is niet nodig om het (de zak) in de schaduw te zetten, het krijgt 's nachts schaduw, en de zon doet het geen kwaad. Laat de plant zweten. Open de zak na 2-3 dagen, roer het ‘kougoed’ goed om, en sluit de zak daarna weer. Op de 8e dag na het pletten kan de zak geopend worden en het ‘kougoed’ uitgespreid worden om in de zon te drogen, net zoals rozijnen gedroogd worden. Laat het liggen tot het droog is. Als je niet al deze stappen doorloopt, zal de plant geen kracht hebben. Als je de verse plant eet, gebeurt er niets - zij heeft geen kracht.” Een verwante studie beschrijft een andere, snellere voorbereiding voor degenen die geen acht dagen kunnen wachten.

Deze technieken van verpletten, ‘zweten’ en drogen worden niet alleen omwille van traditie uitgevoerd; ze hebben ook een wetenschappelijke onderbouwing. Sceletium tortuosum bevat veel oxalaten, die irritatie en allergieën in het maagdarmkanaal van de mens kunnen veroorzaken. Het wordt aangenomen dat door stenen te gebruiken om de plant te pletten, oxalaat-afbrekende microben van de stenen op de huid van de plant worden overgebracht. Deze microben lossen vervolgens tijdens het ‘fermentatie’ proces de schadelijke oxalaten op.

Vroeger werden dierenhuiden of hennepzakken gebruikt om in kanna op te slaan terwijl het ‘fermenteert’, kennelijk omdat biologisch materiaal helpt bij de afbraak van oxalaat. Tegenwoordig worden in plaats daarvan plastic zakken gebruikt.

Zodra het proces is voltooid, wordt de droge kanna vermalen en is het klaar voor consumptie; om te worden gesnoven, gerookt, gekauwd (met kauwgom), als thee te drinken of verder te verwerken tot een tinctuur.

Effecten

Effecten van Kanna

In lage doses kan kanna voor snelle verlichting van stress en angst zorgen. Ook kan het opmerkzaamheid en gezonde introspectie stimuleren, waardering voor je omgeving verhogen, de zintuigen stimuleren en aangename zintuiglijke ervaringen creëren. Deze reeks effecten wordt vaak opgevolgd door een bepaalde onverschilligheid of emotionele onthechting van dingen die normaal gesproken een negatieve reactie zouden oproepen.

Gematigde doses kanna verbeteren je stemming; het wordt vaak omschreven als een gevoel van euforie in combinatie met verhoogde energie en een tintelend gevoel door het hele lichaam. Deze energie wekt bij sommigen het verlangen op naar gezelligheid, dansen en zingen. Anderen zetten de energie om in focus en mentale helderheid; voor hen stimuleert kanna productiviteit en creativiteit.

Bij hogere doses heeft kanna echter precies het tegenovergestelde effect; het werkt kalmerend, moedigt spierontspanning aan en vermindert de aandacht en focus. Het wordt vrijwel onmogelijk om dingen te doen omdat de verdovende effecten overheersen.

Dit verschil in de effecten bij verschillende doses kan worden verklaard door te kijken naar hoe het verschil in dosis de verschillende niveaus van neurotransmitters in de hersenen beïnvloedt. Meer hier over onder het kopje ‘Farmacologie’.

De alkaloïden van kanna hebben een plezante wisselwerking met verschillende andere verbindingen, met name met verbindingen die in alcohol en cannabis voorkomen. De combinatie met deze recreatieve stoffen leidt tot een entourage-effect, wat betekent dat individuele psychoactieve effecten wederzijds versterkt worden.

Hoewel kanna op zichzelf niet erg hallucinogeen is (meestal veroorzaakt het slechts lichte visuele vervormingen zoals zachtere of intensere kleuren en gloeiende randen om objecten en mensen heen), resulteert het entourage-effect vaak in milde visuals. Andere plantenmengsels die de Khoikhoi traditioneel met kanna combineren zijn damiana, blauwe lotus bloemen, wilde dagga, tongkat ali en ginseng. Hoogstwaarschijnlijk zijn meldingen van kanna's psychedelische effecten deels te verklaren door te kijken naar andere ingrediënten waar het mee gemengd werd.

Daarnaast onderdrukt kanna de eetlust en de afhankelijkheid van stoffen zoals alcohol, nicotine en opioïden. Kanna kan als een supplement worden geïntegreerd om een gezonde levensstijl te ondersteunen. Er zijn nog geen formele studies uitgevoerd om dit wetenschappelijk te bewijzen, maar de ervaringen van vele liefhebbers en eeuwenlang traditioneel gebruik bevestigen deze effecten.

Net als bij andere psychedelica hangt het effect dat kanna heeft grotendeels af van de mentaliteit van de persoon die het neemt en van de omgeving waarin het wordt genomen. Kanna produceert geen serotonine, maar voorkomt de afbraak ervan, waardoor er meer van de neurotransmitter in omloop blijft. Dit betekent dat het alleen de stemming zal verbeteren als de stemming in eerste instantie al goed is; er moet dus al wat serotonine beschikbaar zijn om mee te beginnen. Daarom wordt het aangeraden om kanna te nemen als je lekker en stabiel in je vel zit, en liefst in een positieve, liefhebbende context. 

Hoewel kanna eventueel tegen depressieve gevoelens kan helpen, is dit niet gegarandeerd. Het wordt sterk aanbevolen om een arts te raadplegen voordat je kanna als antidepressivum probeert.

Bijwerkingen en Voorzorgsmaatregelen

Bijwerkingen en Voorzorgsmaatregelen  van Kanna

Bijwerkingen van kanna zijn zeldzaam en zijn meestal het gevolg van het innemen van een te hoge dosis of een negatieve context.

Onder de schaarse bijwerkingen vallen; verhoogde bloeddruk en hartkloppingen die kunnen worden opgevolgd door angst, milde hoofdpijn en misselijkheid zonder braken. Een droge mond komt vaak voor, en losse ontlasting ook.

Nadat de effecten van kanna afnemen voelen veel mensen zich geïrriteerd; dit komt waarschijnlijk doordat de serotoninespiegels zich weer moeten aanpassen. Hoewel het verleidelijk kan zijn om in dit stadium nog een dosis te nemen om de stemming weer op te krikken, raden we dit ten zeerste af; wanneer de tweede high afneemt kan dit tot exponentiële prikkelbaarheid en zelfs tot intense woede leiden.

De effecten van kanna kunnen ook als bijwerkingen worden beschouwd, afhankelijk van de context van het gebruik. Als gematigde doses later op de dag worden ingenomen kan de euforie die hierdoor wordt veroorzaakt het moeilijk maken om ‘s avonds in slaap te vallen. Terwijl het innemen van hogere doses het uitvoeren van activiteiten die motorische coördinatie of concentratie vereisen, onveilig of onhaalbaar kunnen maken, door het sterk kalmerende effect. Houd daarom rekening met de context waarin je kanna neemt; zo kan je eventuele ongewenste gevolgen van de effecten vermijden.

Het is niet ongebruikelijk om een tolerantie voor kanna op te bouwen, wat betekent dat er steeds hogere doses nodig kunnen zijn bij herhaalde inname. Uit dierstudies en ervaringen van gebruikers is echter gebleken dat er geen ernstige ontwenningsverschijnselen zijn na het stoppen met kanna. Sommige mensen moeten om überhaupt de effecten van kanna te kunnen voelen, eerst een paar dagen lang lage doses nemen bij wijze van stimulatie, om hun lichaam zo voor te bereiden op de kanna ervaring.  

Combineer kanna niet met andere SSRI's (zoals antidepressiva) of MAO-remmers (zoals B. caapi of Syrische wijnruit). Het mengen hiervan kan leiden tot een negatieve biochemische interactie en tot ernstige gezondheidscomplicaties.

Dosering

Kanna dosering

De juiste dosering van kanna zal variëren op basis van de potentie van het product; het is in poedervorm, als extract, tinctuur, vape-vloeistof, of in mengsels met verschillende andere ingrediënten beschikbaar.

Voor snuiven en inhaleren (roken of verdampen) zijn over het algemeen lagere doses nodig. Er zijn hogere doses nodig voor sublinguale en orale inname, maar effecten zullen ook langer aanhouden. Hier is een overzicht van standaard doseringen voor kanna en de verschillende manieren van inname:

  • Voor snuiven of inhaleren zou tussen de 20 en 50mg bescheiden tot intense effecten moeten hebben.
  • Voor sublinguaal gebruik, gemengd met alcohol en in de mond gehouden, of gemengd met kauwgom, is 50 tot 150mg genoeg voor een bescheiden tot intense trip.
  • Als het in thee wordt gezet, is er tussen de 200 en 250mg nodig.

Waar is het Beste Kanna Poeder te Koop?

Waar is het Beste Kanna Poeder te Koop?

Kanna worden online wijdverbreid te koop aangeboden, maar je zal niet snel een smartshop vinden die met onze reputatie en prijzen kan wedijveren.

Elephantos is al meer dan 18 jaar een vooraanstaande leverancier van psychedelische middelen. We weten dat de enige manier om koploper te blijven is door consistente productkwaliteit en klanttevredenheid te bieden. Je kan erop vertrouwen dat wij je van dienst zijn met de beste producten, laagste prijzen, uiterste discretie en snelle levering.

Bekijk hieronder ons Kanna Poeder en laat het ons weten als je vragen hebt. 

Kanna